Vermoeidheid en magnesiumtekort stapelen zich op.

We hebben zelden zulke lage magnesiumgehaltes in onze metingen gezien als bij vermoeidheidspatiënten, zogenaamde burn-outpatiënten. Geen of geen van hen had een normaal calcium-, kalium- of zelfs magnesiumgehalte. We weten ook waar dat vandaan komt: als je echt moe bent, draait je stofwisseling op volle toeren, gestimuleerd door grote hoeveelheden adrenaline. Vraag je je af? Denk je niet dat iemand die in de hoek hangt als een verwelkt slablad een hoge stofwisselingsactiviteit heeft? Dat er in dit geval veel adrenaline door de aderen wordt gepompt, waardoor magnesium in grote hoeveelheden vrijkomt?

Laten we het andersom bekijken: we zijn allemaal in de situatie geweest waarin we niet mochten slapen. Moe en wanhopig vochten we tegen de slaap. Begrijp je dat? We moesten vechten, en vechten heeft een hoog metabolisme nodig, adrenaline. De uiterlijke indruk oververmoeid te zijn is bedrieglijk. Hij vecht en stopt pas met vechten als hij mag slapen.

Het constant verloren magnesium maakt het er niet beter op. We hebben elders gemeten dat een klinisch magnesiumtekort (voor de geïnteresseerden: minder dan 0,5 mM/l geïoniseerd magnesium in het bloed) leidt tot onevenredig hoge inspanningen voor dezelfde prestatie. Een 2400m-loper doet er ofwel langer over met dezelfde hoeveelheid lactaat, of laat veel hogere lactaatniveaus zien met dezelfde eindtijd, wat wijst op een veel hogere energie-input. Hoge magnesiumgehaltes gaan op hun beurt meestal gepaard met goede looptijden, zoals we onder meer in 2017 publiceerden.

Elders konden we aantonen dat zelfs enkelvoudige doses magnesiumsupplementen (hier met extra aminozuren) vóór wedstrijd of herstel beide de wedstrijdprestaties significant verbeteren en de hersteltijd bijna halveren.

Om een ​​lang verhaal kort te maken: als je door hoge stress het magnesium verliest dat bij elke energieoverdracht zo dringend nodig is, kun je maar weinig doen om de volgende stress tegen te gaan. Magnesiumsupplementen kunnen dit tekort echter efficiënt verhelpen.

Universiteit Prof. Dr. Sepp Porta